ในงานเลี้ยงต้อนรับที่จะทำให้หัวใจของเด็กๆ โรงละครอบอุ่นได้อย่างแน่นอน “ Theatre Camp ” ละครล้อเลียนตลกขบขันเกี่ยวกับนักแสดงที่เอาจริงเอาจังอย่างเข้มข้น ได้รับการยืนปรบมืออย่างจริงใจในเทศกาลภาพยนตร์ซันแดนซ์เพื่อนซี้ในชีวิตจริงเบ็น แพ ลตต์ , มอลลี่ กอร์ดอน และโนอาห์ กัลวินแสดงใน “Theater Camp” ซึ่งเป็นเรื่องราวเสียดสีควา
รักที่ดำเนินเรื่องในแคมป์พักค้างคืนที่กระท่อนกระแท่นในตอนเหนือของรัฐนิวยอร์ก ภาพยนตร์เรื่องนี้ฉาย
รอบปฐมทัศน์ในบ่ายวันเสาร์ที่ Eccles Theatre ใน Park City ซึ่งสร้างความประทับใจให้กับผู้ชม สร้างเสียงหัวเราะและเสียงปรบมืออย่างล้นหลามตลอดการฉาย หลังจากเครดิตเปิดตัว ดาราเด็กจาก “Theater Camp” ขึ้นเวทีเพื่อแสดงเพลงเมดเลย์ที่มีเสน่ห์ รวมถึงเพลงตลก “Women Cannot Read” จากละครเพลงปลอมเรื่อง “Joan, Still ”“Theater Camp” ได้รับแรงบันดาลใจจากคอเมดีเชิงสังเกตการณ์สไตล์คริสโตเฟอร์ เกสท์ เริ่มต้นด้วย Joan (Amy Sedaris) ผู้ก่อตั้ง AdirondACTS ที่ตกอยู่ในอาการโคม่า (ละครเพลงในภาพยนตร์แสดงเป็นการแสดงความเคารพต่อผู้นำที่หมดสติของพวกเขา) ในช่วงที่เธอไม่อยู่ ทรอย (จิมมี่ แทตโทร) น้องชายสายลับของเธอ และที่ปรึกษาสุดประหลาด (รวมถึงกอร์ดอน แพลตต์ กัลวิน และดารา “The Bear” Ayo Edebiri) เหลือไว้เพื่อให้โรงหนังรัดเข็มขัดลอยตัวในช่วงฤดูร้อน ภาพยนตร์ที่ออกจำหน่ายในเทศกาลนี้ กำกับร่วมกันโดยกอร์ดอนและนิค ไลเบอร์แมน และร่วมเขียนบทโดยสี่คน
ผู้ชมซึ่งน่าจะเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้ในละครเพลง มักจะเปิดกว้างต่อความแปลกใหม่และประสบการณ์ที่ปรากฎใน “Theater Camp” อลัน เอส. คิม ดาราดังจากเรื่อง “Minari” ซึ่งฉายรอบปฐมทัศน์ที่ซันแดนซ์ในปี 2020 ได้รับเสียงหัวเราะที่ดังที่สุดในภาพยนตร์เรื่องนี้สำหรับบทบาทที่น่ารักและขโมยซีนของเขาในฐานะเจ้าหน้าที่ขนาดไพน์
ก่อนการฉาย Leiberman เรียกภาพยนตร์เรื่องนี้ว่า “แรงงานแห่งความรัก” และพูดติดตลกว่านักแสดง “
แค่อยากรู้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้คืออะไร… พวกเขาไม่รู้” เนื่องจากหลายฉากถูกด้นสด “พวกเขาจะรู้ในไม่ช้า” เขากล่าวเสริมในคำถามและคำตอบหลังการฉาย (และหลังการแสดง) กอร์ดอนให้ข้อมูลเชิงลึกเล็กน้อยเกี่ยวกับต้นกำเนิดของ “Theater Camp”“มันมาจากการที่เราอยากจะทำอะไรกับเพื่อนของเรา ฉันเจอเบ็นตอนฉันอายุสามขวบ” กอร์ดอนพูดทั้งน้ำตา “ฉันหลงรักเขาและเขาก็เป็นเกย์มาก เขาไม่ชอบฉัน” เธอกล่าวเสริมว่า “เราแค่อยากจะทำอะไรบางอย่างร่วมกัน”
แน่นอนว่าพวกเขามีความสุขที่ภาพยนตร์เรื่องนี้โดนใจผู้ชม แต่ท้ายที่สุดแล้ว เพื่อนทั้งสี่คนต้องการสร้างผลงานศิลปะที่ยกย่องใครก็ตามที่เคยรู้สึกเหมือนเป็นคนนอก“ขอบคุณที่มาอยู่ที่นี่” กอร์ดอนกล่าว “เราไม่คิดว่าจะมีใครมา”
ดำเนินไปอย่างไรทันทีที่เขาตอบคำขอทางอีเมลของเธอล่าช้า (เขารอเพียงประมาณ 30 วินาที แต่ความเฉื่อยชาก็พูดได้เต็มปาก) และเมื่อเขาขอร้องอย่างเร่งด่วนเพื่อขอซื้อ และปรากฎว่าข้อมูลของเขาผิดพลาดและถังการค้า สถานการณ์ก็ระเบิดขึ้น ปฏิกิริยาเจ้านายที่ได้ยินว่ากองทุนสูญเงินหลายล้านนั้นดูไม่ค่อยดีนัก ในความเป็นจริงมันน่าตกใจ เขาเรียกเอมิลี่ว่า “นังบ้าโง่” ต่อหน้าเธอ แต่เราต้องเข้าใจว่าภาษาที่ไม่เหมาะสมแม้ในยุคนี้ อยู่ที่นั่นเพื่อบ่งบอกถึงลัทธิความไร้ความปรานีของกองทุนเฮดจ์ฟันด์ ซึ่งเป็นลัทธิที่เอมิลี่ต้องการเป็นส่วนหนึ่งของเอมิลี่ ดังนั้นเธอจึงปิดปากเงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้ . และเมื่อเธอทำการค้าขาย ตามลางสังหรณ์ของลุคที่กลายเป็นโบนันซ่าทุกอย่างได้รับการอภัย เช้าวันต่อมา เธอเดินเล่นอย่างมีชัย และแคมป์เบลล์ก็หักค่าคอมมิชชันจากเธอ เช็คเป็นเงิน 575,000 ดอลลาร์
ในสำนักงาน One Crest คุณเป็นผู้ชนะหรือผู้แพ้ และสิ่งที่เราเรียนรู้ร่วมกับเอมิลี่ก็คือ เกือบทุกคนที่นั่นถูกกำหนดให้เป็นผู้แพ้ หลังจากผ่านไปสองปี เว้นแต่คุณจะกระโดดข้ามไปยังระดับถัดไป คุณจะต้องซุกหางไว้ระหว่างขาและจากไป เอมิลี่รอดพ้นจากชะตากรรมนี้แล้ว แต่ลุค? ไม่ค่อยเท่าไหร่.
เขาเป็นผู้แพ้ในบริษัทเพียงเพราะเขาไม่ใช่หนึ่งในผู้ชนะ (ไม่กี่คน) และหนอนแห่งความสงสัยที่เริ่มกัดกินเขาเมื่อเขาถามเอมิลี่ที่ดูไร้เดียงสา ไม่ว่าจะเป็นเจ้านายของพวกเขา ในช่วงสายนั้น- ดื่มเหล้าตอนกลางคืน พยายามยั่วยวนเธอ ในภาพยนตร์ที่น้อยกว่า (เช่น ถ้า “Fair Play” สร้างโดย Adrian Lyne แห่งยุค 90) ความหวาดระแวงของลุคเกี่ยวกับการนอกใจจะขยายขอบเขตในตัวเขาและเข้าครอบงำ แต่ที่นี่ประเด็นสำคัญกว่ามาก เขาไม่กังวลเกี่ยวกับการนอกใจ เขาใช้โอกาสที่จะตัดทอนความสามารถของเอมิลี่ พูดตามตรงคือ “เจ้านายอาจออกแบบคุณ ซึ่งเป็น เหตุผลที่ แท้จริงที่คุณได้รับสิ่งนี้”
เอมิลี่ในสายตาของลุคไม่สามารถเอาชนะได้ เธอออกไปดื่มกับผู้จัดการระดับสูง แม้กระทั่งชวนพวกเขาไปที่คลับเต้นรำบนตัก ซึ่งเธอเล่นร่วมกับเพื่อนบ้านของพวกเขาด้วยความเขินอาย เพราะเธอรู้ว่านั่นคือสิ่ง
